BOLINAO EXPERIENCE! (part 1)

Matagal nang pinlano ang lakad namin sa bolinao. May 27 - 29 ang naka-set na schedule. Nagleave si Mandudoy(now known as Magnet Man) nang 27 at 30 para sulit na sulit daw at makapagpahinga pa siya ng monday. hehe. Si Dadomeiser naman ay nagsick leave at sinabi niyang na nahulog siya sa hangdanan at meron siyang sprained ankle. hehe. Aydanang mga kasinungalingan yaaan!!! hehe. Ngunit sa kasamaang palad ay hindi pwede ang mga sasakyan at ang tanging sasakyan namin ay ang pathfinder ni Marky. Dahil friday na nun at ang dapat na alis namin dito sa Tarlac ay 10am... at 5pm na nun ng friday at wala nang hope na darating pa ang pinsan ni Engelo na dapat ay dala ang isa pang sasakyan ay napagdesisyunan naming pagkasyahin nalang ang mga sarili sa pathfinder ni Marky. Ang plano:

1. Isakay ang mga bag namin sa loob ng sasakyan.
2. Ang mga cooler at electric stove and many more kitchen accesories ay sa likod nalang.
3. Dahil sa walo kami, Ako, Engelo, Maki, Mandy, Dado, Marky, Chich at Kido ay apat ang uupo sa likod at apat sa loob ng pathfinder.

Ang mga nasa loob ng pathfinder ay si Dado, Chich, Kid at Marky samantalang kami nina Mandy, Maki at Engel ay piniling magsakripisyo at magtiis alang alang sa aming mga kaibigan at doon kami naupo sa likod ng pathfinder (ay nga pala ang pathfinder ay isang pickup truck okei?) kasama ang mga cooler. Nakipaglaban kami sa hangin at sa mga insektong lumilipad. 6pm na kami nakaalis ng Tarlac galing kila Dado. Nawala pa kami at napunta sa isang dirt road. Akala namin ay mamamatay na kami dahil parang sa shake rattle and roll ni Manilyn Reynes ang setting. Nang biglang may babaeng may tungkod ang nagturo sa amin ng daan palabas ng highway. Lahat po ng sinasabi ko dito ay totoo at walang kasinungalingan. Danang yan! Takot na takot talaga kami. Nung nasa Highway na kami at hindi pa masyadong nakalalayo ay bigla namang umambon. Itinabi namin ang sasakyan at inilagay ang lahat ng mga gamit sa likod at tinakpan ng tolda. Sa hindi maipaliwanag na pagkakataon ay nagkasya kaming wala sa loob ng pathfinder. Pero sa umpisa lang pala okei ang pakiramdam. Dahil pagkatapos ng mag sampung minuto ay hindi na namin maramdaman ang aming mga legs!!!! (I can't feel ma legs!!!!) hahahaha! Dumating kami sa Alaminos ng 9pm at pinagpasyahang kumain na sa Jollibee dun. Opo may Jollibee po talaga dun. hehe. Pagkatapos magpakapuno ng tiyan sa Jollibee (no. 7 at 12) ay nagsimula nanaman po kaming lumabas patungop sa pathfinder. hehe.
Itutuloy...

Magkasya kaya ang walong magkakaibigan sa pathfinder samantalang punong puno ang kanilang tiyan ng no. 7 at 12 value meal ng Jollibee?

Sasagutin po iyan sa part 2 ng napakahabang...(drum rolls plis) the bolinao experience!!!!